ملکه ماری آنتوانت فرانسه علاقه واقعی به ساعت سیکو زنانه اصل داشت. او که همیشه به دنبال تازگی بود، تحت طلسم خلاقیت‌های مبتکرانه و جذاب یک ساعت‌ساز جوان، آبراهام-لوئیس برگه قرار گرفت.
ملکه نقش تعیین کننده ای در حرفه این هنرمند جوان داشت و آثار او را به دربار سلطنتی و مهمانان خارجی اش معرفی کرد.
از طرف دیگر، کارولینا مورات، یک خبره واقعی از هورلوژی بالا بود. اشتیاق او به حدی بود که بین سال های 1805 تا 1814، کمتر از 34 ساعت از یک ساعت ساز بزرگ خرید. علاوه بر این، ظاهراً او اولین ساعت مچی را در سال 1810 سفارش داد. انقلابی برای آن زمان بود!
کارگران ایتالیایی: از کارگران تا رهبران
تا سال 1785 ساعت سازی برای زنان در فرانسه و انگلیس صنعتی ممنوع بود.
از سوی دیگر، در سوئیس، از اوایل سال 1690، زنان توانستند به ساعت سازان استاد نزدیک شوند و کارهای دقیقی مانند تولید دوک، پیچ، عقربه و سنجاق را انجام دهند.
در سال 1843 اولین مدرسه ساعت سازی دخترانه در ژنو تأسیس شد و تنها از سال 1910 بود که این نمونه توسط کشورهای دیگر دنبال شد.
در دهه 1920، کارخانه های ساعت سازی سوئیس به اندازه مردان کارگر زن داشتند (منبع).
و آیا می دانستید که ساعت سازی سوئیس بخشی از شهرت خود را مدیون کارگران مهاجر ایتالیایی است؟ از اواخر دهه 1950، تولیدکنندگان سوئیسی برای رقابتی ماندن به کارگران ایتالیایی روی آوردند.
این نیروی کار ارزان و کم مهارت با کار در خطوط مونتاژ به نوسازی فرآیندهای تولید کمک کرد، بنابراین وظایفی را انجام داد که کارگران محلی هیچ علاقه ای به آنها نشان نمی دادند.
این تنها راه برای ادامه رشد بخش در مواجهه با رشد قوی در رقابت بین المللی بود.
از آن زمان تاکنون، زنان در تمامی سطوح در این بخش حضور داشته اند، هرچند حضور آنها در نقش های مدیریتی هنوز به میزان قابل توجهی کم است.
بر اساس سرشماری سال 2018 کارگران و شرکت‌های ساعت‌سازی و میکروتکنیک سوئیس، که توسط فدراسیون کارفرمایان صنعت ساعت‌سازی سوئیس انجام شده است، 44.2 درصد از این بخش را زنان تشکیل می‌دهند که از این تعداد 1.2 درصد در پست‌های مدیریتی هستند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.